Zespół Szkół Ekonomicznych im. Tadeusza Kotarbińskiego w Radomsku jest jedną z najstarszych szkół średnich w mieście. Jej rodowód sięga września 1924 roku, kiedy to powstała 3 klasowa Koedukacyjna Szkoła Handlowa Polskiej Macierzy Szkolnej. Patronem szkoły od 1984 roku jest Tadeusz Kotarbiński. Słowa patrona „nie mam czasu, aby tracić czas” znajdują odzwierciedlenie w działaniach społeczności szkoły, jej misji i polityce.Na sztandarze szkoły umieszczono motto naszego patrona: „ … stać się godnym szacunku za dobroć, odwagę i prawość…”. Posłużyło ono do opracowania wzorców osobowych dla absolwentów szkoły. W ciągu 85 lat istnienia szkoła wykształciła wiele pokoleń absolwentów. Są wśród nich kupcy, towaroznawcy, ekonomiści, sprzedawcy, magazynierzy i księgowi. Pracą i życiem potwierdzają dobre przygotowanie do zawodu i aktywność społeczną. Szkoła w swoim programie nauczania skupia się na kształceniu ekonomicznym, także hotelarskim oraz szeroką wiedzą humanistyczną, rozbudza uzdolnienia artystyczne. Wielu naszych absolwentów podejmuje studia ekonomiczne. Niektórzy uczniowie wybrali później zawody prawnika, lekarza i nauczyciela. Obecnie pracuje w naszej szkole spora grupa nauczycieli – absolwentów. Niemal w każdym sklepie naszego regionu spotkamy sprzedawców- absolwentów Zasadniczej Szkoły Zawodowej bądź Zaocznego Technikum dla Dorosłych. Ponadto posiadamy ośrodek egzaminacyjny, w którym nasi uczniowie mogą podejść bez stresu do egzaminu w zawodzie sprzedawca, bez konieczności opuszczania miejsca zamieszkania.
2006 - obecnie
mgr Małgorzata Kołodziejska
mgr inż. Marzena Sommerfeld z-ca dyrektora (2009-obecnie)
mgr inż. Beata Młynarczyk z-ca dyrektora (2006-2009)
1997 - 2006
mgr Teresa Mazerant – Puto
mgr Małgorzata Kołodziejska z-ca dyrektora
1991 - 1997
mgr Krystyna Sęk – Dąbal
mgr Danuta Półrola z-ca dyrektora
1982 - 1991
mgr Zbigniew Kurzelewski
mgr Maria Gaik z-ca dyrektora
1964 - 1982
mgr Tadeusz Białas
mgr Barbara Łapińska z-ca dyrektora (1975-1982)
mgr Radzisław Piwowarczyk z-ca dyrektora (1964-1975)
1953 - 1964
mgr Zdzisław Tatara
1933 - 1953
mgr Stanisław Siemiński
1924 - 1933
Bronisław Więckowski
Starania o powołanie na terenie miasta Radomska szkoły rzemieślniczej bądź przemysłowej podjęto jeszcze przed wybuchem I wojny światowej, ale dopiero w marcu 1924 roku na wniosek delegata Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Polsce, wizytatora Byszewskiego, miejscowe władze podjęły kroki zmierzające do znalezienia lokalu, w którym miała się mieścić szkoła. Nie obeszło się bez kłopotów ze znalezieniem lokalu, ale po wielu zachodach i wydatnej pomocy Prezesa Koła Macierzy Szkolnej już we wrześniu 1924 roku młodzież mogła zasiąść w ławkach nowo otwartej szkoły, która przyjęła nazwę „TRZYKLASOWA KOEDUKACYJNA SZKOŁA HANDLOWA POLSKIEJ MACIERZY SZKOLNEJ” w Radomsku. W ciągu czterech pierwszych lat szkoła nie miała własnego lokalu, dopiero od roku 1928-29 przydzielono jej budynek przy ul. Reymonta 26. Przez cztery początkowe lata istnienia szkoły prowadzono szeroko zakrojoną działalność wychowawczą i przekazywano uczniom duży zakres wiedzy, kształtowano ich umiejętności i postawy. W okresie od 1924 do 1939 roku następuje dość szybki rozwój szkoły, głównie w działalności naukowej i kulturalno-oświatowej. Mury szkolne opuściło 278 absolwentów. Prawie wszyscy otrzymali pracę w placówkach handlowych i administracyjnych na terenie miasta i powiatu radomszczańskiego. Program nauczania szkoły obejmował takie przedmioty ogólnokształcące jak: religia, język polski, język obcy (francuski lub niemiecki), historia powszechna i gimnastyka oraz zawodowe: kaligrafia, arytmetyka handlowa, księgowość i kantor wzorowy, korespondencję, stenografię, geografię gospodarczą, naukę o handlu, towaroznawstwo i pisanie na maszynie. Celem ogólnym szkoły radomszczańskiej, podobnie jak innych placówek tego typu, było przygotowanie ludzi, „którzy by mogli użytecznie pracować na wszystkich szczeblach handlowych,…” W roku 1938 zmieniła się nieco struktura organizacyjna szkoły i we wrześniu przyjmowano już uczniów do klasy I PRYWATNEGO KOEDUKACYJNEGO GIMNAZJUM KUPIECKIEGO POLSKIEJ MACIERZY SZKOLNEJ z czteroletnim cyklem nauczania. Naukę w szkole zamykały egzaminy pisemne i ustne. W okresie tym chlubą szkoły były koła stenograficzne i korespondencyjne oraz chór i zespół taneczny. Wybuch wojny w 1939 roku zawiesił niestety pracę efektywnego i szybko rozwijającego się GIMNAZJUM KUPIECKIEGO w Radomsku.
1 września 1939 roku już nie odbyła się uroczystość rozpoczęcia nowego roku szkolnego. W pierwszych dniach wojny na miasto Radomsko spadły bomby agresora, zniszczeniu uległo niemal całe śródmieście, ale budynek Szkoły Handlowej ocalał. Nie miał jednak w najbliższym czasie służyć szkole, ponieważ okupant zorganizował tu szpital dla swoich żołnierzy. Cała dokumentacja szkoły została wyniesiona na boisko szkoły i częściowo spalona. Dopiero w połowie listopada władze okupacyjne wyraziły zgodę na uruchomienie dwuletniej PRYWATNEJ SZKOŁY HANDLOWEJ w Radomsku oraz ZASADNICZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ, która miała kształcić fachowców klasach o trzech/czterech różnych specjalnościach. Nie zapewniono też szkole nawet najskromniejszych warunków do nauczania. Uczniowie i nauczyciele pracowali początkowo przy ulicy Fabianiego 5, następnie zmuszeni byli przenieść się do wynajętych prywatnych sal przy ulicy Wilsona. Wielkim poświęceniem odznaczali się nauczyciele pracujący pomimo niewygód i często bez wynagrodzenia a ponadto prowadzący działalność konspiracyjną. W ostatnim roku wojny ze zbliżaniem się frontu radzieckiego, okupant nakazał zamknięcie szkoły i powołał młodzież do kopania rowów przeciwczołgowych. Zachowanie listy uczniów dowodzą jednak niezbicie, że po wyzwoleniu wielu z nich powróciło w mury szkoły, by dokończyć edukację.
22 stycznia 1945 roku dyrektor Stanisław Siemiński uzyskał pozwolenie na otwarcie PRYWATNEGO GIMNAZJUM KUPIECKIEGO ZNP OGNISKO w Radomsku. Nauka rozpoczęła się 12 lutego 1945 roku. Program nauczania był rozłożony na 4 lata. Był to trudny okres w historii szkoły. Brakowało sprzętów, pomocy naukowych, podręczników i lektur. Młodzież zbierała po domach ofiarowywane książki. Rozwinięto szkolną spółdzielczość, urządzano wiele imprez sportowych. Działały kółka artystyczne. Tak jak we wszystkich placówkach oświatowych istniały organizacje młodzieżowe.
W latach tych obowiązki dyrektora szkoły pełnił mgr Tadeusz Białas, doświadczony pedagog, doskonały organizator, ekonomista, prawy i szlachetny człowiek. Przeprowadził kapitalny remont przy ulicy Reymonta 34, w którym mieściła się szkoła. Zlikwidowano ogrzewanie piecowe a wprowadzono centralne, z własną kotłownią. Po długich staraniach powiększyła się baza lokalowa szkoły. Do dyspozycji szkoły przekazano budynek przy ulicy Fabianiego 5. W latach sześćdziesiątych można było obserwować stale powiększającą się liczbę kandydatów do Liceum Ekonomicznego. Podnosił się poziom nauczania i szkoła stawała się coraz bardziej atrakcyjną. W 1965 roku wprowadzono egzaminy wstępne. Na jedno miejsce przypadało trzech kandydatów. Dyrekcja i Rada Pedagogiczna rozwinęły samorządność uczniów, którzy mogli współdecydować o potrzebach młodzieży i obowiązującym regulaminie. Istniały atrakcyjne koła zainteresowań. Uczniowie uczestniczyli w akcji „Bliżej Teatru”. Przyjęto zasadę, że każdy uczeń przynajmniej raz w roku szkolnym weźmie udział w spektaklu teatralnym lub operowym. Szkoła przeżywała też wiele trudności, między innymi młodzież i nauczyciele odbywali częste wędrówki pomiędzy budynkami szkolnymi oddalonymi od siebie o 1 km. W 1982 roku dyrektor Tadeusz Białas przeszedł na emeryturę. Za pracę w szkole został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
1 września 1982 roku dyrektorem szkoły został mgr Zbigniew Kurzelewski a jego zastępcą mgr Maria Gaik. W pierwszym roku pracy nowe kierownictwo poprawiło w szkole warunki bezpieczeństwa i wystrój budynku. Ponadto podjęto starania o budowę nowej szkoły. Zdołano w pełni przygotować dokumentację obiektu i wystarano się o lokalizację na Osiedlu Tysiąclecia. Do realizacji planu nie doszło z powodu braku środków finansowych. Do ważniejszych wydarzeń z tego okresu należą obchody rocznicy 60-lecia szkoły, nadania imienia Tadeusza Kotarbińskiego, a także ufundowanie Sztandaru. Z tej okazji mgr Maria Gaik zorganizowała Izbę Tradycji Szkoły. Uroczystości dość głęboko zapisały się w pamięci absolwentów i nauczycieli. Z okazji 100-lecia urodzin Patrona przypadających na rok 1986, odbyły się sesje naukowe: m.in. w Warszawie, Piotrkowie Tryb., w których uczestniczyła profesor Janina Kotarbińska. Wzięły w niej udział delegacje uczniów i nauczycieli naszej szkoły. Lata 1982-1991 to także aktywne uczestnictwo młodzieży w konkursach i olimpiadach, podczas których uczniowie naszej szkoły uzyskiwali duże sukcesy. Nasi uczniowie brali udział w wielu wycieczkach. I tak tylko w latach 1984/85 Szkolne Koło PTTK prowadzone przez koleżankę mgr Irenę Zielińską-Hurko może poszczycić się 53 imprezami turystycznymi. Podczas obozów krajowych OHP, młodzież naszej szkoły poznawała Polskę i zdobywała fundusze na resztę wakacji. Były też wyjazdy zagraniczne do Czechosłowacji i NRD.
Od września 1991 roku obowiązki dyrektora szkoły pełniła mgr Krystyna Sęk-Dąbal, a jej zastępczynią była mgr Danuta Półrola. Z powodu wypowiedzenia przez właścicielkę wynajmu przy ul. Reymonta 34, dyrekcja podjęła starania o znalezienie lokalu, nadającego się na siedzibę szkoły. Nareszcie mamy normalne warunki pracy. Szkoda tylko, że budynek nie jest naszą własnością. Od 1 czerwca 1992 roku zajęcia lekcyjne były realizowane już w 18 salach dydaktycznych, a po roku 23 salach i sali gimnastycznej przy ulicy Sucharskiego 49. Zwiększone zainteresowanie ośmioklasistów szkołą ekonomiczną, spowodowało od roku szkolnego 1991/92 systematyczny wzrost liczby oddziałów do 25. W związku z postępującym procesem prywatyzacji handlu, zostało powołane Liceum Handlowe. Pomimo trudności finansowych, systematycznie podnoszony jest poziom wyposażenia dydaktycznego poszczególnych pracowni przedmiotowych. Od września 1993 roku szkoła posiada już dwie pracownie komputerowe, każda wyposażona w 10 najnowszej generacji komputerów IBM PC. Umożliwiło to wprowadzenie nowych technik dydaktycznych w nauczaniu poszczególnych przedmiotów, a także środków pozabudżetowych, poprzez powołany przy ZSE Ośrodek Szkoleniowy „Ekonomik”. Podnoszenie wiedzy uczniów z zakresu komputeryzacji pozwoliło na zmianę formy egzaminu z przygotowania zawodowego, tj. wprowadzenie w części praktycznej egzaminu - sprawdzianu z umiejętności posługiwania się komputerem jako podstawowym narzędziem nauki, pracy, zdobywania informacji. Poprawa bazy dydaktycznej, systematyczna praca nauczycieli oraz indywidualizacja procesu nauczania, przyczynia się do podnoszenia poziomu nauczania. Uczniowie startują w olimpiadach, konkursach i zawodach sportowych, zdobywając dyplomy i wyróżnienia.
Od 1997 roku dyrektorem szkoły została mgr Teresa Mazerant-Puto, doświadczony pedagog wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi oraz nagrodami ministra. Zastępcą dyrektora została mgr Małgorzata Kołodziejska. Zarówno nauczyciele jak i rodzice rozumiejąc, że współczesna szkoła musi być wyposażona tak, aby absolwent mógł się rozwijać, realizować swoje zainteresowania, zdobywać wiedzę w sposób profesjonalny, uczyniły bardzo wiele by utworzyć nowoczesne pracownie wyposażone w niezbędne pomoce dydaktyczne. Szczególną uwagę zwrócono na nowe technologie i sprzęt informatyczny oraz doskonalenie kadry w tym zakresie. 1 maja 2001 roku szkoła nawiązała współpracę z partnerskim powiatem niemieckim Offenbach. W ramach tej współpracy prowadzimy wymianę młodzieży z Heinrich Mann Schule z Dietzenbach. Odbyły się wzajemne wizyty rówieśników, nauczycieli i dyrektorów szkół, połączone z turystyką, nauką, konferencjami i sympozjami organizowanymi w powiatach. Wymiany uczniów trwają do dziś i cieszą się wśród naszej społeczności dużą popularnością. Nasze działania wspiera i dofinansowuje organ prowadzący Starostwo Powiatowe w Radomsku oraz Fundacja Polsko-Niemiecka w Poczdamie. Sześcioletni okres wytężonej pracy całej społeczności ZSE, profesjonalne zarządzanie placówką, sukcesy szkoły i znajomość standardów, a także otwarcie na Europę spowodowały zdobycie certyfikatu zarządzania jakością ISO 9001:2000 oraz tytułu „Szkoły z klasą”.1 sierpnia 2002 roku dwóch uczniów pod opieką nauczyciela języka angielskiego p. T. Wojtasika uczestniczyło w obozie harcerskim w Almo (płd. Szwecja), gdzie poszerzali swoje umiejętności językowe w ramach „Programu Komisji Europejskiej”. W październiku 2002 roku uczennice klasy czwartej uczestniczyły w wymianie międzynarodowej w ramach programu Komisji Europejskiej – „Młodzież”. Spotkanie trójstronne grupy polskiej odbyło się na południu Włoch. W skład grupy polskiej wchodzili także studenci Uniwersytetu Warszawskiego oraz członkowie Stowarzyszenia „Młode Radomsko”. W listopadzie 2004 roku młodzież szkolna uczestniczyła we Włoszech w wymianie międzynarodowej wraz z rówieśnikami z Włoch, Estonii, Austrii, Słowacji, Bułgarii oraz Rumunii. Współpraca w zakresie wymiany młodzieży jest najlepszą metodą nauczania języków obcych, przełamywania barier pomiędzy narodami, poznawania kultury i historii Niemiec i Europy. Nauczyciele organizują zielone szkoły, biwaki, rajdy (Jura Krakowsko-Częstochowska, Góry Świętokrzyskie), obozy stałe- Rewal, Zakopane, wycieczki krajoznawcze i turystyczne, wyjścia do kin i teatrów. Od kilku lat praktykujemy wyjazdy integracyjne, które mają umożliwić poznanie młodzieży z klas pierwszych ze starszymi kolegami.
W 2006r. dyrektorem naszej szkoły została mgr Małgorzata Kołodziejska, jej zastępcą mgr inż. Beata Młynarczyk a od 1 września 2009 roku mgr inż. Marzena Sommerfeld. Dzięki staraniom i zaangażowaniu Dyrekcji szkoły, nauczycieli, rodziców i uczniów 1 września 2008 roku mogliśmy pierwszy raz w historii szkoły przekroczyć mury naszego budynku, który mieści się przy ulicy Przedborskiej 39/41. Rozpoczęliśmy zajęcia w nowych, widnych i estetycznych salach. Dzięki wsparciu unijnemu baza dydaktyczna została wzbogacona o nowoczesną kolejną pracownię komputerową. Oprócz wcześniej opisanych certyfikatów nasza szkoła uzyskała kolejny certyfikat jakości – Szkoła Przedsiębiorczości. Ponadto w ramach Ogólnopolskiego Dnia Przedsiębiorczości zostaliśmy wyróżnieni jako najaktywniejsza szkoła i mieliśmy przyjemność odebrać statuetkę wraz z dyplomem w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. Najlepsi uczniowie dostają w szkole stypendia naukowe. Ponadto otrzymują listy pochwalne, książki i inne nagrody rzeczowe. Nasi nauczyciele systematycznie podwyższają swoje kwalifikacje zawodowe. Wielu ukończyło studia podyplomowe oraz kursy Egzaminatora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia „nowej Matury” oraz egzaminów zawodowych. Młodzież będącej w trudnej sytuacji materialnej przyznawane są stypendia (szczególnie młodzieży wiejskiej). W naszej szkole młodzież uczy się formułowania poglądów i ich obrony, zasad dyskusji, polemiki, asertywności. Lekcje opierają się na nowoczesnych metodach nauczania, dostosowane są do indywidualnych możliwości ucznia. Zajęcia prowadzone przy wykorzystaniu różnych pomocy dydaktycznych umożliwiają zdobycie praktycznych umiejętności. Większość nauczycieli wykorzystuje metody aktywizujące, które sprzyjają samodzielności, aktywności, kreatywności uczniów. Młodzież naszej szkoły każdego roku bierze udział w różnych konkursach na szczeblu szkolnym, międzyszkolnym, powiatowym i centralnym. Wysokie noty uzyskujemy w zawodach sportowych, często na szczeblu powiatu i województwa.
JESTEŚMY SZKOŁĄ ZAPEWNIAJĄCĄ DOBRZE ZORGANIZOWANE ZAJĘCIA DYDAKTYCZNE, PROWADZONE PRZEZ AKTYWNĄ I WYKWALIFIKOWANĄ KADRĘ, WSPIERAJĄCĄ RODZICÓW W PROCESIE WYCHOWAWCZYM DZIECKA, ZAPEWNIAJĄCĄ UCZNIOWI WIELOKIERUNKOWY ROZWÓJ W BEZPIECZNYM I PRZYJAZNYM ŚRODOWISKU.
Dziennik VULCAN
Plan lekcji
